وَ قَالَ علیه السلام إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ فَرَضَ فِی أَمْوَالِ الْأَغْنِیَاءِ أَقْوَاتَ الْفُقَرَاءِ فَمَا جَاعَ فَقِیرٌ إِلَّا بِمَا مَنَعَ بِهِ غَنِیٌّ وَ اللَّهُ تَعَالَى جَدُّهُ سَائِلُهُمْ عَنْ ذَلِکَ
هیچ فقیری گرسنه نماند مگر آنگه توانگری از دادن حق او ممانعت کرد.
نهج البلاغه، ترجمه فیض الاسلام، ص۱۲۴۲
